КАЙТАР ДУНЁ...

Баъзан одамлардан "ўгай она ундай, ўгай она бундай" деган гапларни эшитганимда, юрак-бағрим тилкаланиб кетади. Чунки ўгай она деган, эшитган қулоққа наштардай ботадиган сўз менга ҳам тегишли. Қисматимда бировнинг фарзандларига оналик қилиш битилган экан. Аммо улар мен учун биров, бегона эмас...

Бир куни Метт ишдан қайтганида ётоқхонада қизчаси билан хотини Дайана ётганини кўрди ва уларга яқинлашгач қўрқинчли ҳақиқатни анлади...

Мактабда туккизинчи синфда укирдим. Мана бугун охирги имтихон. Эртадан яна далага уч ой таътилда бекор юрмаслик ва кейинги укув йили учун мактабга уст бош олиш максадида ишлаш учун чикаман. Уйда отам хужаликда машина

Қайсидир замон, қайсидир юртда яшаган бу аёл гапга чечан, доим оила аъзолари, қариндошлари, қўни-қўшниларию ҳамкасблари – ҳамманинг кўнглини олишга ҳаракат қиларкан-у, негадир ҳеч ким билан тил топиша олмас экан. Назарида, ўзи ақлли, мулоҳазакору, атрофдагилар уни тушунмас,

Гоҳида айрим одамлар ҳаётидан шикоят қилади. Унга «Уй-жойинг ва егулигинг борми?» дейман.  
- Ҳа, албатта! - Деб жавоб беради.
- Саломатлигинг жойидами?
- Ҳа, бетоб эмасман!

Ҳотамул Асом буюк солиҳлардан эди.

Бир куни қалби ҳаж қилишни истади, аммо ҳажнинг сарф-харажатларига етарли молга эга эмасди. Фарзандларининг нафақасини бермай туриб, уларни рози қилмай туриб ҳажга бориши жоиз эмасди.
Унга ҳаж вожиб эмасди.

Ўтмишда номи улуғ бир табибнинг ҳузурига бир хастани олиб келишибди.
Табиб унга диққат билан разм солса, кўзлари очиғ-у, дармонлари йўқ, оёқларида жон бор-у, аммо жилла бўлса-да куч- қувват, мадор йўқ.

Бир куни Саййидимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам қизлари Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо онамизнинг уйларига келдилар. Уйга кириб қарасалар, Ҳазрати Фотима р.а соҳиб (эр) лари Ҳазрати Али каррамаллоҳу важҳаҳунинг кийимларини йиртиғини тикиб, оёқлари билан Ҳазрати Ҳасан розияллоҳу 

Бир киши бир оз пулга  
муҳтож бўлиб қолди. Дўстидан ёрдам олиш мақсадида унинг уйига келиб, эшикни тақиллатди. Дўсти чиқиб , у билан кўришди, уйига таклиф қилса ҳам у киши қабул қилмай:

Бир аёл турмушга чиққанига
бир неча йиллар ўтиб кетса ҳам ҳеч фарзандлик бўлмас эмиш. Кунлардан бир кун Аллоҳнинг фазли ила орзуси ушалиб бўйида бўлиб қолибди. Ҳомиланинг тўртинчи ойида дўхтир кўригидан ўтиш учун табиб ҳузурига борибди. Аммо

Личкамга  келган мактуб  рухсатлари билан, гурухларимизга бугун киритдим бир ойдан бери вакт топа олмадим, чунки  хаттолари жуда куплиги учун, тугрилаб жойига куйиб ижодимдан кушиб энди киритдим.

Собир аканинг икки огил ва икки киз фарзанди бор, йоши катта болса хам, халигача есини йигиб олмади-да. Ози фермер хожалигида хисобчи вазифасида ишлайди. колига пул тушди дегунча, кошни кишлокдаги спиртли ичимликлар доконига югуради. Уйга бир-икки бутилка арок олиб кириб,

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм...
Ассалому алейкум дўстлар...
Соғ саломатмисизлар...
Ҳаётда кўп воқеалар, сиз кутмаган воқеалар бўлиб турар экан. Бунга яна  битта  ҳозирги сизларга ҳавола қиладиган воқеа мисол бўла олади.

Ишонасизми.? Унинг уч боласи кетма - кет ўлди... Туғмаган аёлга Аллоҳ беш ўғил берди...
Аллоҳ - Жаббор...

Бозор дарвозасидан кириб-чиқаётганлар дарвоза олдида совуқдан жунжикиб ўтирган чамаси уч- тўрт ёшли қизчага бефарқ қараб ўтолмасди. Кимдир унга қанд, кимдир юмшоқ кулча узатарди.
Ўттиз ёшлардаги аёл бозор-ўчарини қилиб бўлгач, дарвоза олдига келиб сумкаларини ерга қўйди. Шу пайт...

Сарвар эрталабда машинасини миниб чикиб кетаётган эди.
Хали ёруг тушиб улгурмаганди. Куча бошида эндигина икки ой олдин туйи булган синглиси Севинч йиглаб келаётганини курди
. Хайрат билан уни ёнига тухтади. Севинч узи ёктириб кушни махаллага келин булганди...

Ўша пайтлар “тез ёрдам” бўлимида ишлар эдим. Ўқишни эндигина тамомлаб, янги ишга жойлашганим учун бу ердаги ҳамма ҳодиса менга ўзига яраша ҳаяжон ва завқ бағишларди. “Доктор” деган мурожаатдан ўзимча ғурур туйиб, энди ҳар доим бу мурожаатга кўникишим ҳақида ўйлардим...

Бу ҳақда ёзиш ҳар бир ота-она учун жуда оғир бўлса керак. Ичимдан чиққан чаёнимнинг заҳрига чидаб яшаш мен учун кундан-кун қийин бўляпти. Ҳа, менинг ўғлим ана шунақа — ота-онасига азоб берадиган фарзандлардан бири бўлиб улғайди...

•••     Мафтуна жуда чаккон ва ишчанг келин аммо .... тили жуда ёмон . Ёшлигидан ойисига гап кайтарар , ойиси эса " шу тилинг бир кун бошингни ейдида сен кизни " деб койирди .- Яхши суз хам , ёмон суз хам бир огиздан чикади...

Толиб оиласи билан қий-чув қилиб, онасиникига кириб келди. Дастурхонда ўтиришар экан, Толибни телефонига хат келди. Толиб телефонини очиб хатни ўқиди. Бир Зебога, бир болаларига анграйганча қаради.
Бир оздан кейин яна хат келди....

Кунларнинг бирида, устоз биринчи синф ўқувчиларига савол берди: “Айтингларчи келажакда ким бўлишни хоҳлайсизлар?”.
Ўқувчилар устозларининг саволига турли жавобларни беришди. Улардан бири учувчи, бошқаси шифокор, яна бири ўқитувчи бўлиш истаги борлигини айтди.

Бозор дарвозасидан кириб-чиқаётганлар дарвоза олдида совуқдан жунжикиб ўтирган чамаси уч- тўрт ёшли қизчага бефарқ қараб ўтолмасди. Кимдир унга қанд, кимдир юмшоқ кулча узатарди.
Ўттиз ёшлардаги аёл бозор-ўчарини қилиб бўлгач, дарвоза олдига келиб сумкаларини ерга қўйди...

Улар жуда қаттиқ жанжаллашиб қолишди. Хотин тугунини тугиб, боласини опичлаб, ота уйига жўнади. Эр бир оғиз «қол» демади. Маҳаллаларига кираверишда, дугонасини учратиб қолди...